Etappe 15 Boxmeer - Sambeek

Dinsdag 11 juli 2023

Yes, vandaag is het zover. Ik vier mijn 50ste verjaardag en sluit op deze speciale dag mijn 50 kaarsjestocht af!

Gisteravond begon het vieren van mijn 50ste verjaardag al toen mijn vrienden, vriendinnen en de kinderen de boel kwamen versieren. 

Om 0.00 uur werd ik door verschillende mensen gefeliciteerd en toegezongen. Ik voelde me direct helemaal jarig. 

Vanmorgen zijn we lekker rustig opgestart en bij de lunch krijg ik mijn verjaardagscadeau van Floor en Meike, een fotoboekje vol met foto’s van ons samen, echt heel mooi !

Na de lunch wordt het tijd om ons klaar te maken voor de wandeling. Om13.30 verzamelen we bij “de pomp” in Boxmeer. Hier starten we de wandeling die ongeveer 6 km lang is. 
Er lopen heel veel mensen met mij mee vandaag. Floor, Meike, Jente, Ronald, Leon, Pap, Mam, Anny, Marius, Tonny, Joke, Ans, Anna Maria, Jeanette, Annemarie, Rian en Annelies. Echt fijn dat iedereen de moeite heeft genomen om erbij te zijn. Helaas heeft Esther op het laatste moment door omstandigheden af moeten zeggen.

Nadat we een selfie bij de start hebben gemaakt gaan we op weg.

Na een paar meter is al direct de eerste stop. Hier is namelijk de yogaschool waar ik al heel wat jaren lessen volg. Buiten dat de lessen gewoon heerlijk zijn, is deze plek ook belangrijk geweest in de periode dat Roy net overleden was. De yoga heeft mij in deze zware tijd veel gebracht, de tranen bengelde regelmatig over de wangen tijdens de oefeningen. Maar het heeft me ook ertoe gezet om zelf in 2018 een opleiding tot yogadocent te volgen en lessen te gaan geven. Dat is ook echt wel mijn passie en vind ik heerlijk om te doen (sinds kort weer op mijn ouwe stekkie in Haps in de sporthal, daar gaf ik 30 jaar geleden ook gymlessen aan senioren😃). 

We lopen verder de Steenstraat in en stoppen even bij Riche. Daar heb ik heel wat uren doorgebracht in de tent met de carnaval. En op deze plek was ook de uitvaartceremonie van Roy. Wel twee hele tegenstrijdige dingen, maar eigenlijk ook weer niet, want het leven en de dood zijn onlosmakelijk verbonden en het mag/moet beide gevierd worden. 

We lopen weer verder en na een paar meter is het weer tijd om even te stoppen. Hier is namelijk de plek waar ik Roy in 1990 leerde kennen. Het was de wielerronde van Boxmeer en ik zat samen met Esther en haar ouders Harrie en Fien op het balkon van de familie Couwenberg. Roy, Jack en hun vrienden zaten beneden op het terras. We vonden elkaar wel leuk en na een poosje lukte het de heren om ons naar beneden te lokken en bij hun te komen zitten. Dat was onze eerste kennismaking, later is in St Tunnis de liefde verder opgebloeid. 
Vorige week was ik samen met Floor in Verona, toen stonden we bij het balkon van Romeo en Juliette, daarmee vergeleken wij zelf altijd onze kennismaking. Al moet ik zeggen dat het balkon in Verona er wel iets romantischer uitziet 😂

Na het vertellen van deze anekdote gaan we weer op pad. Op weg naar ons oude huis in de Hoogstraat. In 1998/1999 hebben we dit in eigen beheer gebouwd. Samen met Marius en Anny en met heel veel hulp van pap, mam en vrienden is het ons toen gelukt om zonder enige bouw ervaring een huis te bouwen.  We woonden 1,5 jaar in een pipowagen, maar dat had ook zijn charmes. Toen alles af was en we helemaal gesetteld waren zijn we in 2002 getrouwd en op 12 april 2004 werd Meike hier geboren. Allemaal mooie mijlpalen.
 

Weer een klein eindje verderop is alweer de volgende stop, de sporthal van Boxmeer. Hier hebben we ook heel veel carnaval gevierd en we gingen in de kantine altijd in het oranje naar de WK en EK wedstrijden kijken met de vriendengroep.
Ik heb hier zelf gebasketbald en gebadmintond en ging vaak kijken naar de waterpolowedstrijden van Roy. En op deze plek blijken Ronald en ik elkaar zo’n 30 jaar geleden voor het eerst gezien te hebben. Hier binnen liggen veel herinneringen ☺️

We gaan na een korte fotostop weer op weg. En komen uit bij het kapelletje van St Rochus. Dit is de eerste stop vandaag om een kaarsje aan te steken. Kaarsje 46 van de tocht. Ook mijn tante (Joke) steekt hier een kaarsje op terwijl de rest buiten wacht

.   
We wandelen de spoorstraat in om nog even te stoppen bij  Shooters (nu Roest). Ook hier zijn we veel geweest vroeger. Poolen/snookeren, borrelen, dansen en ook ons vrijgezellenfeest hebben we hier afgesloten met z’n allen.

Dan slaan we de hoek om en komen uit bij Basic-Fit, de plek waar ik sinds september elke week mezelf samen met Annemarie in het zweet werk.

 
Vandaag hebben we geen tijd om te sporten, maar zweten doen we wel. Het is meer dan 30 graden en de zon knettert goed op ons bolletje. Dus we blijven niet te lang stilstaan en wandelen door naar het huis aan de Jeroen Boschstraat, ons eerste huis waar we in 1995 samen gingen wonen. Het huis is aan de buitenkant niet veel veranderd, de tuin wel, het is een en al onkruid nu.

Na al deze stops gaan we nu een flink stuk doorlopen naar het Weijerpark. Tenminste dat was het plan, maar door de hitte is het voor sommige toch wel een pittige tocht, dus we maken in de schaduw van een boom toch even een extra pauze stop. Allemaal netjes op een rijtje want we staan hier precies op het fietspad.

Zodra het kan steken we de Beugenseweg over en lopen we naar het park. Hier stond vroeger de Weijerdonck, het bejaardenhuis van Boxmeer en daar heeft mijn Oma, de moeder van pap, een tijdje gewoond, dus ik ga even met hen samen hier op de foto. 

Het is hier onder de bomen heerlijk koel, we hebben schaduw en het waait hier lekker. We nemen dan ook uitgebreid pauze om weer een beetje af te koelen. 

Ik steek hier mijn 47ste kaarsje aan en krijg van mijn nichtje Anna Maria mijn verjaardagscadeautje. Een heel bijzonder kaarsje met onderzetter wat mijn 50 kaarsjestocht symboliseert.

Als iedereen weer een beetje afgekoeld en uitgerust is gaan we op weg naar het Kasteel van Boxmeer.

We slingeren door het park en maken nog een korte stop bij het huis van Anna Maria om te plassen en de waterflesjes te vullen. Dan komen we bij het kasteel. Hier steek ik mijn 48ste kaarsje aan en vertel dat Roy en ik hier trouwfoto’s hebben gemaakt (uitwijkmogelijkheid omdat het heel hard onweerde die ochtend). Pap en mam vertellen dat zij ook hier hun trouwfoto’s hebben gemaakt in 1969 🥰 .

De klok tikt maar door dus helaas hebben we niet de tijd om rustig op dit mooie plekje rond te kijken. We gaan door naar de volgende plek met herinneringen, het oude ziekenhuis. Hier is echt helemaal niets meer van terug te zien, het is nu een nieuwbouwwijk. Maar ik wil toch graag even hier met Floor op de foto want zij is in het oude ziekenhuis geboren op 3 september 2007.

 
We slaan de Molendijk in en wandelen in één rechte weg richting Sambeek. Bij het bordje Sambeek maken we ook nog een paar foto’s. Dit is het dorp waar ik me alweer 16,5 jaar thuis voel en waar onze kinderen opgegroeid zijn. 

We maken een groepsfoto en een foto van de drie Sambeekse Sarah’s, want sinds vandaag hoor ik ook bij deze club 😌.

De laatste loodjes van mijn 50 kaarsjes tocht. Het einde komt in zicht. We wandelen door de Bergstraat en Torenstraat naar de Sambeekse Knoeper. 
Hier in het centrum van Sambeek heb ik ook heel veel mooie herinneringen gemaakt. We hebben in de Elsenhof heeeeeeel vaak carnaval gevierd, samen met de kinderen en alle (Sambeekse) vrienden, vriendinnen en buurtgenoten.

We hebben op het “de Vochtplein” vaak kermis gevierd en bij de Gouden Leeuw zijn ook de nodige feestjes geweest. Ook sinterklaas werd met de buurtvereniging bij de Elsenhof gevierd en de kinderen gingen altijd naar alle SamSam activiteiten. 

Op deze plek wil ik ook zeker een kaarsje opsteken, dus mijn 49ste kaarsje komt bij de Knoeper te staan. 

Het einde is nu echt in zicht, we hoeven nog maar een klein eindje naar ons huis in Sambeek-Zuid zoals Roy altijd zei. Maar ik neem nog een allerlaatste extra lusje op de route om langs de tennisbaan te lopen. Hier ben ik ondertussen alweer bijna 20 jaar lid, dus deze plek wil ik echt niet overslaan. 
Onderweg van de Sambeekse toren naar de tennisbaan lift er een vlinder mee op Marius zijn shirt, zou dit een teken zijn van iemand die er heel graag bij had willen zijn? Of het nu wel of niet zo is, ons doet het in ieder geval goed.

Bij de tennisbaan maken we nog een foto van de fanatieke tennissters en dan is het echt tijd om naar de Pater Bunsstraat te wandelen.

Na 15 prachtige etappes met heel veel mooie oude en nieuwe herinneringen op zak, arriveren we rond 15.45 op mijn eindbestemming van deze tocht.

Ik steek op de verjaardagstaart mijn 50ste kaarsje aan er wordt voor de derde keer vandaag uit volle borst voor mij gezongen, daarna blaas ik de kaarsjes uit en pak ik alle cadeautjes uit die ik gekregen heb vandaag. 

Als we lekker aan de borrel zijn, wordt er ineens hard gebeld bij de poort. Er  verschijnen drie Sarah’s in de tuin en die zetten de boel meteen flink op kop. Wat een verrassing zeg, die had ik niet aan zien komen…..

Ik geef ze een stoel en wat te drinken (dat lukt ze ook nog met een rietje) en nadat ze van mij een massage hebben gehad vinden ze het wel weer welletjes en vertrekken ze net zo stil als dat ze gekomen zijn (met de borrelnootjes en wijn in de tas). 
Ze laten me achter met een fles advocaat en een tuin vol met confetti van partypoppers (weet niet wat ik het ergste vind 😂), maar ook met een superleuke herinnering erbij. 

Als al het bezoek weg is en de rommel opgeruimd, drink ik samen met Ronald nog een borrel om deze fantastische dag af te sluiten. 

Toen ik vorig jaar aan mijn kaarsjestocht begon had ik me niet kunnen bedenken hoe bijzonder dit zou worden. 
Ik bedank iedereen die op de een of andere manier een bijdrage heeft geleverd aan deze supermooie ervaring, ook degene die niet mee hebben kunnen wandelen maar op afstand meegeleefd hebben  

Ik heb de hele tocht veel warme berichtjes, kaartjes, cadeautjes, woorden en knuffels gehad en ben vandaag flink in de watten gelegd.
Ik ben een rijk mens met zulke lieve mensen om me heen ❤️

Dank je wel allemaal 🙏🏻

Liefs,
Silvia 😘