Etappe 5 Beers - Gassel
2 oktober 2022 - Gassel, Nederland
De vijfde etappe van mijn 50 kaarsjestocht staat vandaag alweer op de planning (zondag 2 oktober). De afgelopen weken heeft het behoorlijk wat geregend, maar vandaag is het heerlijk wandelweer, droog en een beetje zonnig. Om 9.15 is mijn (oud) collega Anita bij mij en vertrek ik samen met Jeanette richting Beers. Daar treffen we Annemarie, Rian en Femke.
Als we bij de kerk onze eerste foto maken, zie ik dat mijn kaarsje van de vorige keer nog in het grind staat. Hij is niet opgebrand en er staat een laagje water op. Ik probeer hem weer opnieuw te laten branden, maar dat lukt helaas niet meer goed. We besluiten dan ook om het kaarsje te laten voor wat het is en onze tocht te starten.
We lopen een klein stukje door de bebouwing van Beers en al snel volgen we een mooi pad door de natuur.
Iets verderop komt dit paadje uit bij de Millseweg en deze volgen we een eindje over het fietspad. Er wordt druk gekletst en Anita spreekt uit dat ze benieuwd is of we nog paddenstoelen zullen zien onderweg. Ze heeft het nog niet gezegd, of er staan er direct twee in de berm.
Na een poosje slaan we linksaf een weg in en via een zandpad komen we uit op de Heuf.
Hier slaan we rechtsaf en door de bomen is op een afstandje het kapelletje al te zien.
Onderweg vertel ik dat dit de kapel is waar mijn oma Haps vroeger altijd naar toe ging om een kaarsje te branden en later reed ook mijn opa regelmatig met zijn scootmobiel hier naar toe. Er is van hen beide hier wat as verstrooid, dus het is voor mij wel een bijzondere plek om even een kaarsje te branden.
Nadat ik een kaarsje voor de hele familie Verbeten heb aangestoken en ook wat in het boek geschreven heb, gaan we weer op pad. We steken tegenover de kapel een wandelpad in en hopen dat deze route ons bij het eerste koffiepunt brengt. Op de kaart lijkt het niet begaanbaar te zijn, maar gelukkig kunnen we hier prima lopen en voordat we het in de gaten hebben zijn we al bij Landgoed de Barendonk.
We twijfelen even of we na een klein uurtje wandelen al toe zijn aan een pauze, maar de versgebakken appeltaart die aangeboden wordt haalt ons over om te gaan zitten in het Uutbloashuuske wat hier staat.
Achter de "bar" staan in de koeling een aantal bordjes met appeltaart en op "het aanrecht" vinden we een waterkoker, oploskoffie en zakjes thee. Maar hoe komen we nu aan water? Er wordt gezocht naar een kraan, maar die is onvindbaar. Ineens valt onze blik op 2 jerrycans met water en kan de barista aan de slag.
De taart en koffie smaken goed en als we alles op hebben gaan we nog even op zoek naar een toilet. We lopen het Landgoed op en verbazen ons over de plek. Het ziet er allemaal erg gezellig en netjes uit. Zeker een plek om nog eens terug te komen.
Als we het terrein aflopen drentelt er telkens een zwarte hond om ons heen. We denken allemaal dat hij bij het Landgoed hoort en laten hem lekker mee lopen. Als we op een gegeven moment een bruggetje overgaan en de straat oversteken, loopt hij nog een stuk mee door de berm.
We vragen ons af wanneer hij weer terug gaat, maar hij blijft in onze buurt. Als de hond gewoon klakkeloos een paar keer rakelings voor een auto de weg oversteekt en ons nog steeds volgt, krijgen we toch een raar gevoel. Die hond lijkt niet vanzelf naar huis te gaan. Er komt een groep fietsers aan, die ons toeschreeuwen dat we de hond aan moeten lijnen en op dat moment overleggen we dat we toch maar even bellen naar de Barendonk. Gelukkig komt er iemand de hond ophalen, maar als we de dame moeten geloven was het ook niet hun hond, van wie die wel was bleef voor ons een raadsel. Een beetje verward, door dit rare voorval, vervolgen we weer onze weg.
We komen uit bij de beek "de Lage Raam" en wandelen hier een heel stuk langs op. Tot nu toe vinden we het een mooie en verrassende route.
Rond 12.30 arriveren we bij Kasteel Tongelaar aan de rand van Mill. Al hebben we een uurtje geleden nog pauze gehad. we kunnen deze mooie plek eigenlijk niet zomaar voorbij lopen zonder op het terras te gaan zitten in het najaarszonnetje. We besluiten dat het een mooie plek is voor onze lunch.
De uiensoep en pittige pompoensoep smaken heerlijk en ook de sandwich van Annemarie is erg lekker. Na een klein uurtje genieten in de zon, gaan we toch weer de benen in om de laatste 4 km te gaan wandelen. We maken nog een selfie bij dit leuke plekje en zetten dan de pas er weer in.
Het is ontzettend leuk om te zien dat iedereen het goed naar de zin heeft, er wordt heel wat afgekletst in wisselende duo's, waardoor we af en toe bijna vergeten om ons heen te kijken. Al snel arriveren we aan de rand van Gassel en gaan we op zoek naar het kapelletje wat daar moet staan. In eerste instantie kunnen we het niet vinden, maar GoogleMaps navigeert ons er naar toe.
Het is wel een bijzondere kapel, want is geen huisje maar een muur, met in een nis het Mariabeeld. Er staan allerlei verschillende windlichten en kaarsjes op het "altaar" en daartussen plaats ik mijn 15de kaarsje.
We maken nog een paar foto's en gaan op weg naar de kerk van Gassel, het eindpunt van vandaag. Het laatste gedeelte van de route loopt langs wat woningen met dierenweitjes waarin alpaca's grazen. Hier wordt nog even gestopt om ze te bewonderen en dan lopen we door naar het dorp. Het naambord ontbreekt, maar gelukkig herkennen we wel de kerk.
Als we arriveren hebben we geluk dat de kerkdeur openstaat, we kunnen hier naar binnen zodat ik mijn laatste kaarsje van deze tocht kan branden, nummer 16. We hebben Maria vandaag veel gezien, bij elk kaarsje keek ze op ons neer. Geen idee of ze het goed- of afkeurde, want gelovig ben ik niet, maar hopelijk kan ze me dat vergeven. Het is op zich wel toepasselijk tijdens deze tocht, want Maria is mijn tweede voornaam.
We maken nog een allerlaatste selfie en stappen dan in de auto om terug te rijden naar Beers. Hier nemen we nog een lekker drankje en proosten we op een hele gezellige wandeldag met supermooi weer, lieve mensen en een onverwachts mooie route.
Tot de volgende wandeling op zaterdag 29 oktober van Gassel naar Mill !
Maria zal het zeker goed keuren daar hoef je niet gelovig voor te zijn.
Iedere keer is het weer verrassend dat je al wandelend op zo'n mooie plekjes komt zo dicht bij huis.